-
1 wierzyć
глаг.• верить• веровать• доверять• доверяться• думать• мыслить• поверить• полагать• считать* * *несов. верить;nie \wierzyć własnym oczom, uszom не верить своим глазам, ушам; możesz mi \wierzyć поверь мне; \wierzyć się nie chce трудно поверить, не верится
* * *несов.ве́ритьnie wierzyć własnym oczom, uszom — не ве́рить свои́м глаза́м, уша́м
możesz mi wierzyć — пове́рь мне
wierzyć się nie chce — тру́дно пове́рить, не ве́рится
-
2 ruhig
ganz ruhig fam. spokojniutki (-ko);sich ruhig verhalten zachow(yw)ać się spokojnie;ruhig stellen MED Arm usw unieruchamiać <- chomić>; fam. part sie kann ruhig schreien niech sobie krzyczy;du kannst ruhig rauchen (jeśli chcesz) możesz palić;das kannst du mir ruhig glauben możesz mi wierzyć
См. также в других словарях:
chcieć — ndk, chcę, chcesz, chciej, chciał, chcieli, chciany 1. «mieć chęć, ochotę, wolę; pragnąć, życzyć sobie; także: zamierzać» Chcieć chleba. Chcieć wyjechać. Chcieć jak najlepiej. Chcieć, żeby było lepiej. Człowiek chcący spokoju. Urodzić dziecko nie … Słownik języka polskiego